Polski kodeks karny daje podstawy do ścigania osób zmieniających numery IMEI w skradzionych telefonach komórkowych, stwierdza Ministerstwo Sprawiedliwości.
Od 1 stycznia 2005 r. ustawa Prawo telekomunikacyjne zobowiązała operatorów sieci telefonii komórkowej do blokowania numerów IMEI (International Mobile Equipment Identity) skradzionych telefonów komórkowych po zgłoszeniu kradzieży przez właściciela. Zablokowanie numeru IMEI, przypisanego do konkretnego aparatu telefonicznego, zapobiega dalszemu korzystaniu z tego urządzenia przy użyciu innej karty SIM.
Jednakże według danych publikowanych w prasie ogólnopolskiej mamy do czynienia z nielegalnym procederem związanym z „łamaniem” blokady numeru IMEI w skradzionych telefonach komórkowych oraz ich sprzedażą na rynku wtórnym. Media podają także, iż liczba skradzionych telefonów może sięgać nawet miliona aparatów rocznie.
W związku tym Prezes Witold Graboś wystąpił 12 stycznia 2005 r. do Ministra Sprawiedliwości z zapytaniem, czy obecne przepisy prawa umożliwiają skuteczne ściganie osób zmieniających numery identyfikacyjne IMEI. Prezes URTiP wskazał również, że konieczne jest podjęcie przez policję, prokuraturę i sądy intensywnych działań wobec osób wprowadzających skradzione telefony do wtórnego obiegu.
Dodatkowo Prezes Witold Graboś przedstawił Ministrowi Sprawiedliwości informację zebraną od regulatorów z państw Unii Europejskiej, dotyczącą szczegółowych przepisów prawa w zakresie zwalczania plagi kradzieży telefonów komórkowych oraz karania osób, które zmieniają numery IMEI. Ponadto na specjalnej konferencji prasowej Prezes URTiP przedstawił informacje dla konsumentów na temat stosowanych procedur zgłaszania kradzieży aparatów telefonicznych i ich blokowania u operatorów oraz porady, jak uchronić się przed zakupem na wtórnym rynku skradzionego telefonu komórkowego. Porady te są dostępne na stronie internetowej URTiP.
W dniu 1 marca 2005 r. Prezes URTiP otrzymał odpowiedź od Zastępcy Prokuratora Generalnego Pana Karola Napierskiego z Ministerstwa Sprawiedliwości. Zdaniem Prokuratora obecnie nie jest celowe wprowadzanie w Polsce nowych przepisów w zakresie karania osób dokonujących przeprogramowania numerów IMEI.
Kodeks karny (art. 270 § 1 k.k.) przewiduje możliwość karania za przerobienie numeru IMEI przez osobę nieuprawnioną, traktując aparat telefoniczny trwale oznakowany numerem IMEI jako dokument (zapisany nośnik informacji).Warunkiem niezbędnym do wymierzenia kary jest jednak ustalenie, że sprawca działał w zamiarze bezpośredniego użycia tak przerobionego telefonu jako autentycznego.
Drugą możliwością nałożenia kary (art. 306 k.k.) jest przyjęcie, że sprawca usuwa, podrabia lub przerabia znak indentyfikacyjny urządzenia, albowiem przypisany do telefonu komórkowego numer IMEI jest jego znakiem identyfikacyjnym.
Zestawiając powyższe przepisy kodeksu karnego można zakładać, że sprawca przerobienia numeru IMEI w skradzionym telefonie dopuszcza się jednocześnie dwóch przestępstw. Ta kumulacja może wpływać na wysokość wymierzanej kary. Jednakże Prokurator Napierski podkreślił, że czynnikiem weryfikującym trafność przedstawionych przez niego poglądów będzie wyłącznie praktyka sądowa.
Zobacz również:
– Skuteczniej walczyć z kradzieżami telefonów komórkowych
– GSMA walczy ze złodziejami
